‘t Moest er weer van komen. Een cowboywinkel - Boutique Indiana - gezien in de verte. Binnengegaan. Betoverd door de lederwaren vanuit de Verenigde Staten en Mexico. De week nadien ben ik op mijn eigen terug geweest om een hoed te kopen. Verger Gibouleau - zelfpluk … in de winter les Jardins Botaniques Montréal Verschillende soorten tomaten, na de oogst worden ze aan de voedselbank gegeven Creaties van Tiffany’s moeder: Pangu - de Chinese schepper van de wereld Kippen Pompoenen plukken - St-Joseph-du-Lac

Fascinerend: een grootstad. Met de fiets tot in Montréal gereden. De weg is voor de wagen hier. Met een beetje zoeken, is er wel degelijk een fiets netwerk doorheen de stad. Maar dat is nog een werk op lange termijn… Ik zal ze hier ook eens moeten introduceren tot een ‘fietsknooppunten’ netwerk. Zoals jullie wel weten: een ingenieuze manier die het toelaat te fietsen zonder kaart of telefoon. Met schrik: toch maar de helm op gezet.

Wat te doen met eindeloze ruimte? Vele parken met bos, water en heuvels. Ik moet toch even denken aan de mensen die hier oorspronkelijk woonden. Naar mijn mening ook een levenstijl (jagen en vissen) die toch niet meer compatibel is met de miljarden mensen die leven op aarde. Moeilijke kwestie. De sedentaire levenstijl heeft de nomadische levenstijl verdreven. Hierin volg ik de ecomodernisten: intensieve landbouw en compact landgebruik om zo veel mogelijk ruimte over te laten aan wilde natuur (bossen etc).

Een dorpje met vooral lintbebouwing, een aftandse supermarkt, een stock americain, een taverne, een strand en veel muggen. Op Kodak Gold 200 ISO film (waarvoor dank aan bredrin) De herberg, een oude school Strand De spoorwegen. Veel onbewaakte overgangen waarbij het spoor recht doorheen landgoeden gaat. De spoorweg is gebouwd op een dam, zoek het maar eens op. Dauwtocht (met de auto) naar Pointe-Saint-Pierre

Tiffany’s tante was weg naar Frankrijk voor een week. Ze liet een appartement achter in Verdun, een wijk in Montréal. Stadsmens Wout was blij. Montréal lijkt in de zomer een openlucht festival. Wellington street en omliggende straten Occasioneel trekt er ook een bende elektrische zitscooters rond. “Mag je dit grappig vinden?” Langs ‘t water sauvens Rond Atwater Poutine op zijn Jamaicaanas (Poutine-fest, Vieux-Ports). Heh wasda? Poutine is frieten geweekt in een bruine saus en squish-squish kaas.

Dag pennenvrienden, Goed aangekomen. Twee weken binnenshuis gezeten ter verhindering van de verspreiding van nieuwe varianten van het coronavirus in Canada. Ook drie testen ondergaan - ze steken dat hier niet zo ver in de neus. Het water uit meren is hier zo helder als het water dat thuis uit de kraan komt. De zomers zijn hier “merveilleux” zoals in de reisgids staat. Ge zou het niet zeggen als je ‘s winters de pakken sneeuw ziet.

Pretty trippy mannnnn

2-jarig jubileum Een experiment. De snorharen laten staan. Wekenlang gespaard om een centimeter dons te krijgen onder mijn neus. Rosse haren. Meester Ides had ooit een snor. Recht in het midden boven de lip was er een uitkeping ter bevordering van de verstaanbaarheid ten aanzien van doven. Later scheerde hij zijn snor af. Een spijtige zaak! « En, wat vindt uw vriendin daar van? » Alsook, het twee-jarige jubileum van Gandalf en Saruman.

Ode aan mijn vriend

Een dagje ronddolen

Een spannende avond…

Wat autostrades en bruggen in den vreemde met een deuntje van daarginder. Ik moest zowaar denken aan Skip die mij ooit gewezen heeft op het romantische aan het rijden doorheen autostrades, het kopen van een blikje bier in de lokale « depanneur » (nachtwinkel) en het zien van zonsondergang met kilometers en kilometers van asfalt die langsvliegen. Zowaar was er die dag een fenomenale zonsondergang, open hemel. In mijn jeugdige enthousiasme (zeer weinig gezien door buitenstaanders) waren we driftig op zoek naar een goed veld om de zonsondergang te bezien.